Pewnego razu w Śródziemiu...

Wysłany: Nie 23:39, 18 Maj 2008     Temat postu:


Złapał ją gdy tylko zaczęła lecieć w dół.
-Zaniosę ją do koi. Lećcie po medyka, powinien kręcić się w magazynie.
Po czym zaniósł kobietę na jej łoże.

Wysłany: Nie 23:42, 18 Maj 2008     Temat postu:


<Dłoń kobiety zadrgała, całe ciało sprężyło się a potem rozprężyło, stając sięcałkowicie bezwładne. Pierśćień na palcu zabłysnął i zgasł. Była jak marionetka. I nie czuła nic>

Wysłany: Pon 11:21, 19 Maj 2008     Temat postu:


Khandyjczyk poszedł za kapitanem spojrzawszy na niego spode łba nieufanie.

-Wody lepiej przynieść. Tak. Wody.

Wysłany: Pon 17:40, 19 Maj 2008     Temat postu:


Shaillya podeszła do hobbitki:

- Eh same problemy, ta kobieta się słania i jeszcze jakiś przybłęda. Ale znając mego Ojca na pewno coś ciekawego obmyśli.

Uśmiechnęła się.

- Chcesz zobaczyć widok z bocianiego gniazda?

Mówiąc to do Pearl oczy jej błyszczały.

Wysłany: Wto 18:26, 20 Maj 2008     Temat postu:


- Czemu nie? Jestem nietypowym hobbitem. Nie mam lęku wysokości.

Wysłany: Wto 21:55, 20 Maj 2008     Temat postu:


- No to chodź!
Ruszyła w kierunku masztu.

Wysłany: Czw 13:59, 22 Maj 2008     Temat postu:


Pearl wlazła po sznurowej drabince na samą górę. Stanęła w bocianim gnieździe, rozejrzała się po horyzoncie i wrzasnęła:
- Ziemia!!!!

Wysłany: Czw 18:39, 22 Maj 2008     Temat postu:


Shaillya patrzyła z uśmiechem na hobbitkę. I zastanawiała się tylko jak zejdzie.
- Wiesz, że piraci zjeżdżają zazwyczaj na dół? - Krzyknęła do niej. Odwróciła się w kierunku załogi.
- Przygotować się! Kurs na Ląd! Raz! Dwa! - chwyciła pierwszego lepszego pirata. - Leć zawiadomić Kapitana!

Wysłany: Czw 23:57, 22 Maj 2008     Temat postu:


-Psiakrew, co wy odwalacie? - ryknął kapitan wychodząc spod pokładu - Płyniemy wzdłuż lądu, barany! Dalej, psia wasza krew, dalej, do Umbaru a nie na cholerny ląd! A ty Shaillya do mnie!
Kapitan wygląda na naprawdę wściekłego.

Wysłany: Pią 13:31, 23 Maj 2008     Temat postu:


- Nowy ląd - spojrzała na ojca. - Już się tak nie wściekaj. Poza tym tej na dole przyda się chwila odpoczynku na lądzie. Na razie płyniemy tylko w pobliże , dlatego kazałam Cię zawołać, wiesz przecież nie podpłynę z byt blisko bez twojej zgody.

Wysłany: Pią 16:56, 23 Maj 2008     Temat postu:


Spojrzał gniewnie na córkę.
-Jaki nowy ląd? Według map to zwykły, znany brzeg.

Wysłany: Pią 19:14, 23 Maj 2008     Temat postu:


- Że niby zwykły? To się lepiej przyjrzyj? Brzeg znany owszem jest... ale po drugiej stronie.

Wysłany: Pią 20:00, 23 Maj 2008     Temat postu:


Patrzy.
-Brzeg jak brzeg. Idź wytrzeźwiej.

I statek ruszył dalej, do miasta Umbar.
Do miasta dotarli w ciągu półtora tygodnia. Stan Morgoroth powoli poprawiał się, a gdy statek wpływał do zatoki otoczonej dwoma strzelistymi wieżami kapitan zszedł pod pokład.
-Pani - uśmiechnął się - Witamy w Umbarze.

Wysłany: Pią 20:09, 23 Maj 2008     Temat postu:


<Kobieta podniosła się powoli i usiadła na posłaniu. Nadal wyglądala źle i źle się czuła. Podniosła sięi oparła o ścianę. Jej szata była w opłakanym stanie ale ona nie zgodziła się przebrać. Ciemne włosy spływały na ramiona, oczy były podkrążone, twarz blada, usta ściśniętę w wąską, bladą linijkę> I teraz co? Zaciągniesz mnie na łańcuchasz czy przedstawisz jako Swoją Brankę? <Jej upokorzenie sięgnęło granic gdy wyobraziła sobie tą scenę. Usiadła na posłaniu i schyliła się. Nie chciała wychodzić. Jej upokorzenie i tak było wielkie- dać się pojmać komukolwiek.Ona. Ona która dysponowała mocą swojego Ojca, Pana Ciemności, teraz osłabłymi przez chorobę. Dziedziczka imperium. Kobieta na której posłanie były miliony sług, groźniejszych niż oni mogli sobie wyobrazić, ukrytych gdzieś głęboko. Ona, dotąd niepokonana, zniewolona tylko przez ojca, teraz miałą być niewolniczką człowieka, który mówił o sobei "Kapitan" chociaż mieszkał na lądzie> Nie idę. Możecie mnie zawlec na łańcuchach. Chwal się, Kapitanie, że złapałeś Władczynię Mroku. Chwal się jeśli możesz, bo ja dobrowolnie nie wejdę w progi Twego miasta...

Wysłany: Pią 20:12, 23 Maj 2008     Temat postu:


Westchnął.
-Zasadniczo planuję Cię jakoś przemycić.